Sommigen veronderstelden dat het reeds lang geleden gesloopt was. Wat dan? Daar waar de toegang tot de eens verboden stad van Philips streng werd bewaakt. Een plek, bekend voor iedereen die Eindhoven een beetje kent.
Je kwam er niet binnen als je er niets te zoeken had. Een man met pet inclusief Philips-logo, sommeerde er elke buitenstaander het gebied onmiddellijk te verlaten. Het visitekaartje van de kumpenie zogezegd. Als je wilt weten wat hier gebeurt, dan ga je maar naar een elektronicazaak. Daar worden onze prachtige spullen verkocht. Aldus luidde de vriendelijke, edoch besliste doorverwijzing.
Inmiddels is district Strijp-S een geliefde hotspot in de stad. Springlevend: vernieuwd en gegroeid met een veelheid aan winkels, café‘s en eethuizen. Waar velen een prachtige woonplek hebben gevonden.
De industriële traditie is er gelukkig nog enigszins zichtbaar. Sommige iconische Philips-gebouwen hebben een nieuwe functie gekregen. Er wordt gefeest, geëxposeerd, gesport en gelanterfant. Allee’s, door prachtige bomenrijen omzoomd maken het gebied steeds beter bereikbaar. Grote appartementscomplexen schieten er uit de grond. Architectonische hoogstandjes. Van het oude Philips resteert nog weinig.
Één van de resterende pareltjes is de bescheiden portiersloge. Vijfendertig jaren jong. En een aantal jaren geleden nog voorzien van een letterlijke facelift. Een uitnodigend uithangbord: licht, kunst en technologie, het komt er symbolisch allemaal bijeen. Klein maar fier overeind gebleven in het verbouwingsgeweld dat projectontwikkelaars her en der in dit gebied willen aanrichten.
De portiersloge zal volgens sommigen moeten wijken, niet langer passend in de moderne stad. Wat een bijzondere stellingname is. Eindhoven verliest meer en meer van zijn rauwe industriële karakter.
Onlangs woedde er een brand in de loge. En meteen ligt de vraag op tafel of herstel nog wel verantwoord of nodig is. Op termijn zou het toch moeten wijken voor nieuwbouw. Niks daarvan. Juist nu, na de brand, doet zich een uitstekende gelegenheid voor om het gebouwtje zorgvuldig en met gevoel voor traditie, in oude luister te herstellen.
Je mag hopen dat erfgoedbewakers in de stad hun kans schoon zien om de portiersloge toe te voegen aan het industriële erfgoed. De figuurlijke grondvesten van Eindhoven zijn te belangrijk om een onnozel brandje uiteindelijk bepalend te laten zijn voor de vraag naar behoud.
Wethouder Stijn Steenbakkers (CDA) zei vorig jaar trots: ”…we kunnen van start met de laatste fase van Strijp-S…” en vervolgde “…dat herinnert aan onze geschiedenis…”.
Dat moeten we heel letterlijk opvatten. De historie zichtaar houden. Zonder dat zicht verdwijnt immers de herinnering.

( foto: @Eindhovensdagblad )

Getogen in Son, leren zwemmen in Eindhoven, school gegaan in Eindhoven.
De enkele keer dat ik Eindhoven bezoek moet ik zoeken naar herkenningspunten.
Het Philips van de Willigenfonds gaf mij de mogelijkheid om verder te leren.
Philips en Alles wat daarvan over gebleven is geeft mij nostalgische herinneringen.
mooi blog
Vriendelijke groet,
LikeLike