Stokebrand Geert Wilders zei het onlangs écht. Alsof Nederland ooit niet voor en van de Nederlanders is geweest.
Na-apen van de buren van ‘over de plas’, dat is het. Nabij en veraf. Waar we toch altijd een beetje tegen opkijken en een voorbeeld aan denken te moeten nemen.

Die tijd is hopelijk voorbij.
Na Brexit is de UK langzaamaan aan het veranderen in een puinhoop en de USA dreigt er een te worden na mogelijke herverkiezing van Donald Trump tot president van onze belangrijkste bondgenoot.

Intussen denkt Wilders daar toch een voorbeeld aan te moeten blijven nemen. En miljoenen (!) kiezers in Nederland denken er ook zo over, zo bleek bij de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer. Inmiddels staat eenmanspartij PVV zelfs op winst: bij verkiezingen nú steun van bijna eenderde deel van de kiezers.

Stemmers die geloven in illusiepolitiek. Die weten dat Wilders grossiert in de instandhouding van problemen, niet in de oplossing daarvan.
Wilders handelt in geproblematiseerde illusies. En mooi verpakt raken die gevoelige snaren.

Wat is er in velen van ons gevaren dat we hopen dat Nederland weer van Nederlanders wordt? Dat we genoegen nemen met deze onnozele, nietszeggende quote, als grondslag voor ons aller maatschappelijke succes.
Alsof Nederland eerder van de Belgen was…..nou Spanjaarden dan, OK.

Het land is van allen die er wonen en bijdragen aan het verhogen van het wel en streven naar zo weinig mogelijk wee.
Vraagstukken als klimaatellende, nieuwe Nederlanders en CO-2reductie, formuleren in kansen en mogelijkheden. Aanpakken en voorbeelden stellen. Tot in Brussel toe.
Niks van dat alles.

Als we dan straks nog lekker met 130km/u over de autostrade hadden kunnen jakkeren met BorsalinoBoy Ronnie Plasterk…..aan het stuur. Dan zou je zeggen: er is iets aan het veranderen.

Maar zelfs dat niet. Plasterk bedankt voor die eer nog voordat hij officieel is gelanceerd als aanstaande MP. Bijzonder gevoel voor timing.
Niet integer? Futiliteiten, daar maken ‘ze’ een probleem van, aldus de voormalige minister van niet-gedane zaken.
Wijlen Ien Dales, partijgenoot van Plasterk, zei het al: ‘…een beetje integriteit bestaat niet…’.
Dat mag Plasterk in zijn oren knopen. 

Misschien kunnen Wilders en Plasterk tijdens hun volgende gelijktijdige vakantie op Bonaire in het klein oefenen: rondjes racen onder het uitroepen van de slogan: ‘Bonaire voor de Bonairezen’.

Zul je zien hoe snel ze in de Caribische Zee kopje onder gaan. Tenzij Mona Keijzer als reddende badjuf op het strand gereed staat natuurlijk.

Foto: travmagazine.nl