De teller staat inmiddels op 2326.

Indrukwekkend. Je zult ál deze relaties ook echt moeten onderhouden. Gelukkig is het allemaal virtueel en in zekere zin niet bestaand. Onzin dus ? Niet helemaal. In het verleden ben ik meer dan eens een gesprek in real life aangegaan met contacten opgedaan via LinkedIn. Daarvan profiteerden we. Een makkelijk bij te houden en te verifiëren adresboekje. Dat was LinkedIn gedurende vele jaren. Iemand nodig? Even opzoeken. Antecedenten van een bekende activeren? Even kijken. Nieuwsgierigheid naar de loopbaan van X of Y ? Het spionnetje in de juiste stand zetten. Relationeel bij de tijd blijven: gouden uitvinding van de architecten van LinkedIn.

De beëindiging van je maatschappelijke loopbaan heb je deels zelf in de hand. En dat geeft een lekker gevoel: baas in eigen agenda. Op de AOW na ligt er eigenlijk niks vast, de gezondheidstoestand daargelaten. Die meldt zich als vanzelf. Dagelijks.

En bij LinkedIn merken ze al helemaal niks van een ‘laatste werkdag’ en laten ze zich er in ieder geval niet door van de wijs brengen. Want nog steeds word ik met een zekere regelmaat vriendelijk bevraagd op belangstelling voor een nieuwe job. Of dat ik misschien hulp wil bij het vinden van personeel. En het advies dat ik eens moet kijken naar maniertjes om mijn relatienetwerk op peil te brengen. Goedbedoelde commerciële ondersteuning bij vragen die ik zelf niet verzonnen krijg. Blijkbaar is mijn geboortejaar niet aangevinkt bij de consultants van LinkedIn. Of blijft mijn staat van dienst indrukwekkend? Ik dacht het niet: een lintje in de Orde Van Welke Kousebandt dan ook, heeft het nooit opgeleverd.

Fronsend aanschouw ik de pogingen mij onderdeel te laten blijven van het arbeidsproces en alle gedoe daar omheen. Inmiddels is het tweeëneenhalf jaar geleden dat ik voor de allerlaatste keer de deuren uit de wereld van de arbeidsovereenkomsten achter mij dicht deed. Voorgoed. En dat bevalt me inmiddels meer dan prima. 

Het moment is gekomen om afscheid te nemen van LinkedIn. Een streep door mijn digitale verbinding met de werkende mens. Het is even slikken, maar zonder verdriet. Terugblikkend heeft dit beschaafde en functionele social medium me misschien nog wel het meeste gebracht van alles wat er op de digitale snelweg aan intermenselijke verbindingen wordt aangeprezen.

Die digitale snelweg blijf ik wél opzoeken: op Bluesky en Mastodon , de sympathieke alternatieven voor vuilspuiter X. Welkom op die andere platforms.

Het waren fijne links, op LinkedIn. Houdoe en bedankt…..