Begeleiders in oranje hesjes zijn buiten alom ter verwelkoming en begeleiding present. Het is ook wel nodig. Het hele terrein blijkt ‘werk in uitvoering’ . Gebouwen, waarvan ik me herinner dat de eerste steen nog gelegd moest worden, vertonen gaten om nieuwe bouwexpansie mogelijk te maken. Bouwketen, afsluitingen, immense kranen: uitbreidingen alom. In rep en roep, dat lijkt dit bedrijf aan de buitenkant. 

Grenzen aan de groei worden hier niet zichtbaar.

Voetgangersoversteekplaatsen in regenboogkleuren, parkeerterreinen speciaal voor carpoolers, fietsen- scooter- en motorstallingen in overvloed. Bereikbaarheid en mobiliteit zijn meer dan een dingetje.

Grootouders, buren, kleinkinderen, ze melden zich in drommen bij de vriendelijke receptionisten. Nieuwsgierig en reikhalzend wordt uitgezien naar dé geheimen van de lithografie. Hartelijk welkom, dat was ik bij ASML, ’s-werelds meest spraakmakende industrie bij de bouw van geavanceerde chipmachines.

De jaarlijkse familiedag was een evenement. De veelheid aan vreemde talen ( men spreekt er 121 verschillende in de fabriek! ), viel nauwelijks nog op. Alle gasten beschikten ogenschijnlijk over dezelfde communicatievaardigheden. Apetrotse medewerkers, die hun bedrijf voor één dag deelden met hun familie. 

In het onlangs geopende Innovation Center viel ik van de ene verbazing in de andere. 

Met een VR bril op, de meest geavanceerde EUV-machine ’binnenlopen’. Of is het de High NA-versie, vanaf 350 miljoen euro per stuk? Wel eerst een “tag” tegen een fictieve toegangszuil houden. En met weer een andere bril op, vol verbazing staren naar een simulatie, waar de meest complexe apparaten uit elkaar worden gehaald en weer in elkaar gezet.

De jongste techno-gastjes, in de weer met heuse micro-lenzen en bijbehorende kokertjes. Voorzien van fraaie, door de jeugd zelf getekende, artistieke kunstwerkjes, worden er ware kijkertjes in elkaar gezet.

Een heuse artificial assistant beantwoordt werkelijk de allergekste vragen zonder dralen. De kortste route naar de dichtstbijzijnde schone kamer leg ik maar niet voor. In de invitatie voor deze dag had ik al gelezen dat ‘…cleanrooms, warehouses and floor 19 en 20 were excluded…’. Dus ook geen bezoek aan de boardrooms.  OK: vele ASML-medewerkers hebben ook nog nooit één stap gezet in hét walhalla van de fabricage.

Het IT-ketelpak heb ik aangetrokken, dat dan natuurlijk weer wel. Het kind in me wilde toch echt even chipmachinebouwer zijn.

Wat een wereld(speler): ASML hangt aan elkaar van abstracties. Gelukkig kan ik me intussen weer beperken tot gebruik van zeer alledaagse en praktische toepassingen.

We treffen het maar…..Met dank.