In colonne, begeleid door gemotoriseerde agenten met blauw zwaailicht. Rustig, bijna bedeesd en langzaamaan arriveerden ze. De reeks met touringcars vol supporters van Feyenoord.

Van de stad waar met de handen de kost wordt verdiend naar de stad waar hersenen het verdienvermogen vormen. Van Seaport naar Brainport. Van het water naar het zand. Veel verschillen, maar één in de strijd met de groot geachte rivaal, een voetbalclub uit stadstaat Amstelredam. 

De nagenoeg geruisloze laatste honderden meters die de touringcars aflegden richting Philips-Stadion stonden in schril contrast met het lawaai dat een uurtje later weerklonk vanuit het uitvak. De supporters waren uitzinnig en geloofden ongetwijfeld in een goede afloop voor de dokwerkers. De volgende ronde in het KNVB-bekertoernooi in zicht.

Van het voetbalfestijn was ik getuige. Inmiddels enkele jaren geleden dat ik voor het laatst het voetbalwalhalla aan de Frederiklaan betrad. 

Al wandelend onderweg vanuit Strijp, bakermat van nagenoeg álles wat Eindhoven welvarend heeft gemaakt. Via de Torenallee en Philitelaan, chique straten in de voormalige verboden stad, een district dat door duizenden employees van de kumpenie ooit tot industrieel leven werd gebracht. Waar nu vele bewoners hun binnenstedelijke leven genieten in één van de honderden appartementen die er als paddestoelen gestapeld uit de grond schieten. Tot tegen de toegangspoorten van het stadion aan toe.     

Te gast was ik weer eens in dat aangename, compacte stadion. Door audio-visuele apparatuur werd ik ongemerkt meegenomen in de wondere wereld ‘…Voor Rood-Wit gezongen, Vol man’lijke kracht…’. De voetbaltempel aangelicht op super-professionele Philipssterkte, de grasmat strak in ‘t lentegroen, vlaggen in top en officials in de weer.

Het zinderde.

Als gast van ASML ‘..leading supplier to the semiconductor industry, driving lithography system innovation to make chips smaller, faster and greener…’, voelde ik me even ondergedompeld in de ‘biotoop’ van deze geopolitiek uiterst relevante techgigant.

Tegelijkertijd stond ik gewoon als rood-wit supporter ( met shawl in passende kleuren 😊 ) van wat ooit Philips Elftal heette, aan de rand van een voetbalveld. In 1911 werd er op exact dezelfde plek al het eerste spelletje gespeeld. In de kern veranderde er nóóit iets. Twee werelden ineen.

Het werd een feest: PSV won met 2-0. De KNVB-beker komt in het vizier.

De Feyenoordsupporters vertrokken op spreekwoordelijke kousenvoeten. De volle autobussen verdwenen geruisloos in de donkere, koude avond. Richting dam in de Rotte.

‘Bij ons’ stond de tap van Bavaria open……. 

( foto: Norbert van Onna )