De befaamde Franse schrijver Marcel Proust ontving de prijs nooit. Terwijl ook hij de ene cyclus aan de andere reeg. Net zoals A.F.Th. van der Heijden dat doet, deze literaire  zoon van Brabant.
Van der Heijden’s werk mag geboekstaafd worden als Nobelprijswaardig.

Zijn werk is van een hoge literaire kwaliteit, vertaald in minstens tien talen en spreekt in álle opzichten tot de verbeelding. Een universeel herkenbare trend valt er in zijn boeken te ontdekken. De reikwijdte, impact en diepgang grenzen aan het ongelooflijke.
Ziehier mijn juryrapport in enkele zinnen. 

Het wordt tijd dat één van Neerlands’ meest geroemde schrijvers ooit, de hoogste internationale waardering krijgt. Hij verdient het.
Misschien denkt u: alweer zo’n adept. Types die indertijd ook de grote drie: Mulisch, Reve, en Hermans, wereldtoppers achtten. Gelauwerd met van alles en nog wat. Door een rijke internationale lezersschare richting ‘Nobel’ geprezen. En toch nooit uitgenodigd om naar Stockholm af te reizen om de prestigieuze prijs in goud, in ontvangst te komen nemen. 

Een slimmerik was meneer Nobel. Naast alle ‘gewone’ criteria ter beoordeling van de kwaliteit, lanceerde hij er één waarmee de jury áltijd weg zou komen. Er dient in het werk van de winnaar nadrukkelijk een idealistische trend waarneembaar te zijn. Ga daar maar eens aan staan om dát te objectiveren. Onmogelijk. 

Lezen doe ik van der Heijden al zolang hij zijn begenadigde schrijftalent met de wereld deelt. Ongekend boeiend proza. Misdaadromans en requiems. Familiedrama’s en politieke thrillers. Duizenden pagina’s leesgenot en veelal ook stof tot reflectie.

Binnenkort verschijnt er een nieuw boek. Ooit verschenen als bibliofiele uitgave was het razendsnel uitverkocht. Nu ook voor het grote publiek. En zowaar een boekje (!). Slechts 240 bladzijden dik. Zelfs voor de meest sceptische lezer moet dat een aanvaardbare ‘leesboog’ kunnen opleveren. 

Al schrijvend kijk ik rond. In de stadsbieb is het erg druk. Overal om mij heen soortgenoten die lezen dan wel zoeken naar leesvoer. Bomvol. Lezers, die zich laten ontroeren, verrassen, inspireren en afleiden door schrijvers zoals AFTh. Leven in de breedte, zoals veelvuldig betoogd door deze begaafde schrijver, wordt hier in praktijk gebracht.

Fantastisch.

Proust en van der Heijden, misschien brengen ze het zélfs niet postuum tot een Nobelprijs.
Het zij zo. Zolang we maar blijven lezen, en daardoor de tijd enigszins tandeloos maken om met, jawel, ‘onze Adri’ te spreken.