De Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt introduceerde in 1941 de vier vrijheden die voor elke mens gelden: vrijheid van meningsuiting, godsdienstvrijheid, vrijwaring van gebrek en vrijwaring van vrees. Four Freedoms.

Die eerste vrijheden kennen we wel. Benoemen en gebruiken, dat doen we, te pas en zelfs te onpas. Rechten die in ons dna lijken te zitten. Vanzelfsprekend zijn. Makkelijk mee ‘buurten’ dus.
Over het derde recht praten we niet zo vaak. Het kan sneller raken aan onze portemonnee en dus ons welbevinden. De ander die aan gebrek lijdt, helpen? En wat kost dat de publieke kas?

Gebrek? Het is er écht. Om de hoek. Bij ieder van ons. En het wordt meer en schrijnender….Dat weten we ook best wel héél goed.

Het woningtekort in ons land is inmiddels opgelopen tot 400.000 huizen. Astronomisch, zó klinkt het.
Door migratie en omdat mensen vaker alleen wonen, neemt het aantal huishoudens toe en zijn er steeds meer woningen nodig.
Toch heeft de minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening te kennen gegeven dat het beleid de komende jaren vrijwel ongewijzigd zal blijven.
Hare Excellentie Mona Keizer ( BBB ) zei tijdens een werkbezoek aan Eindhoven: ,,…Niks is makkelijk, maar je kunt wel een aantal dingen doen: niet teveel duurzaamheidseisen stellen en bezwaar- en beroepsprocedures inkorten…”. Zó, dat klinkt ferm.
Sociaal-conservatisme noemen de verzamelde Boeren, Burgers en Buitenlui dat. Hartstikke vrijblijvend, en je valt je er geen buil aan als het mislukt.

Inmiddels heersen er al 75 jaren lang opeenvolgende woningcrises in Nederland.
En de ontevredenheid groeit. In rap tempo. 

Ambtelijke beleidsmakers hebben een nieuw toverstokje bedacht om het toenemende ongenoegen hierover te camoufleren.
Brede welvaart luidt het credo van de verhullende vooruitgang. Met de brede welvaartsindicator wordt naast welvaart óók ons aller welzijn gemeten.
En daaruit blijkt er in bijvoorbeeld Emmen meer levensvreugde is te vinden dan in een stad als Amsterdam. Oorzaak: de woningmarkt.
In Amsterdam betaal je torenhoge prijzen om je brede welvaart te genieten. In Emmen of all places, beduidend minder. Je bent goedkoper uit en kunt gelukkiger zijn.

Bouwen in Emmen dus. Nú. En in hoog tempo héél veel.Tegen ‘Emmense’  prijzen. Zodat de aldaar te genieten brede welvaart velen die kant uit doet verhuizen.
Mét vrijwaring van gebrek aan een woning.
Maar daar wil deze minister niks van weten. Van ‘revolutie’ wordt ze ‘..niet enthousiast…’. Wél van ‘smalle welvaart’ zónder passende woning? Foei!

‘Vrijwaring van gebrek’ staat kennelijk niet op haar ‘to do’ lijstje.