Anglofiel ben ik niet en ook links rijden kan me nauwelijks bekoren. Fish and chips is niet écht ‘n lekkernij en een English Breakfast in Britse hotels levert een overdreven degelijke basis. 

Maar over de Thames bij Oxford varen is een feest, wandelen langs Kings College in Cambridge een belevenis en lunchen bij de Royal Observatory Greenwich, een aanrader. Engels als dé lingua franca lijkt me ‘n uitstekend, verder te formaliseren plan. Bij mijn favoriete muziekvoorkeuren pronken The Rolling Stones nog altijd met stip in de top-3. 

Vanuit Hoek van Holland en Oostende, op de rotsen van Cap Gris Nez en al wandelend in Rijssel of Brugge: overal zie, voel en merk je de verbinding met onze westerburen: de Britten. Verre vrienden dichtbij. Europeanen onder elkaar, intussen al meer dan tweehonderd jaar met ons verbonden in vrede. Als bondgenoten, handelspartners, vrienden, collega’s en nog zo veel meer. 

Met de kardinale inschattingsfout van premier Cameron in 2016 in gedachten, haalt nu de Britse minister Kemi Badenoch van Handel het nieuws met haar beeld dat het Verenigd Koninkrijk inmiddels een internationaal ‘powerhouse’ is. De economie bloeit als nooit tevoren. Gezaghebbende Britse economen vegen de vloer aan met deze onzin. Gegevens worden door conservatieve politici gemanipuleerd. Er resteert een vernietigend oordeel over de gevolgen van Brexit.

Britain rules the waves again moet minister Badenoch hebben gedroomd. Wat niet is, kan weer terugkomen. Gelukkig laat de wereld laat zich niet terugvertalen naar 18e-eeuwse omstandigheden. De Britse wereldmacht is voltooid verleden tijd. Onberekenbare grootmachten als China en de USA vragen om een krachtige Europese alliantie. De Britse eilanden maken daarvan deel uit: bij voorkeur integraal. De nationalistische idealen van sommige rechtse conservatieven ten spijt. 

Niks te droombeeld van een ‘Singapore’ aan The English Channel. Het is een illusie. Zelfs ‘n lichte douane-unie of ‘n Vrijhandelszone zoals die al jaren prima functioneert tussen de EU en bijvoorbeeld Noorwegen: fanatieke brexiteers willen er nog steeds niet van weten. 

De Britse bevolking wordt bedot. Gezondheidszorg die slecht functioneert op het conto van de EU schrijven. Immigratie idem dito. Brexit: volkswil? Schandalige volksverlakkerij.

Het voelt als een onvrijwillige scheiding van tafel, bed en de hele verdere santenkraam. Bij een niet echt gewilde scheiding is de onvrede blijvend. Desondanks: ‘ze’ blijven altijd weer welkom! Via Hoek van Holland of Oostende, op de reien van Brugge of aan de Grand’Place in Rijsel.

Goede buren: sterkte de komende jaren.

afb.: freeths.co.uk