De Onderwijsinspectie slaat alarm: in 2023 was er een zeer forse stijging van het aantal meldingen bij de vertrouwensinspecteur. 20% méér dossiers dan een jaar daarvoor.
Fysiek geweld, seksueel misbruik, radicalisering en discriminatie. Aan de orde van de dag. Ruim 2000 nieuwe dossiers. Ongelooflijk veel.

De groei kan niet worden verklaard.
Is er meer bekendheid gekomen met de rol van de vertrouwensinspecteur? Lijkt niet logisch: de inspecteurs doen hun belangrijke werk al decennialang. Eenvoudiger benaderbaar? Elke school is al jarenlang verplicht te verwijzen naar de mogelijkheid om de vertrouwensinspecteur in te schakelen. Laagdrempeligheid dus.

Het is wél zo dat de zorgplicht sociale veiligheid die op scholen rust, van meer recente datum is. Pas sinds 2015 is wettelijk geborgd dat scholen álles moeten doen wat nodig is om ervoor te zorgen dat leerlingen zich op school veilig voelen. Zichtbare maatregelen en protocollen.
Een veilige omgeving voor leerlingen is daarmee centraler op de schoolagenda gekomen. Oók dát nog, zou je bijna denken. Het kan er nog wel bij.
De school wordt nog kwetsbaarder, door ongemak en ellende dat van buiten komt.

In mijn inmiddels ongetwijfeld geïdealiseerde beeld is de school een maatschap van leraren. Kinderen, pubers en adolescenten verzamelen zich nieuwsgierig in een kring rondom hem of haar. De docent verleidt leerlingen tot optimale benutting van hun leergierigheid. De vakinhoudelijke, -didactische en pedagogische kwaliteit imponeert de jongelieden en doet hen leren.
Wijzer geworden en klaar voor het leven in de ‘grote wereld’ verlaten ze de school. Een enkel ongeluk bij sommigen daargelaten.

De realiteit is van een volstrekt andere orde.
Veel jongelui beginnen de schooldag helemaal niet zo nieuwsgierig: zonder ontbijt arriveren ze bij de schoolpoort.
Eén op de vijf jongeren is slachtoffer van huiselijk geweld. En draagt de gevolgen daarvan met zich mee, óók op school.
De zegeningen van het internet ten spijt, lopen álle scholieren het risico slachtoffer, dader of omstander te worden van schadelijk én immoreel gedrag online.
Internationaal presteren Nederlandse leerlingen slecht: van alle 14 EU-landen die aan vergelijkend onderzoek ( PISA ) deelnemen, heeft vorig jaar alleen Griekenland een lagere score voor leesvaardigheid gehaald dan Nederland. Minder leesvaardigheid leidt tot minder sociale redzaamheid. 

En last but not least: de noodplannen om het ernstige lerarentekort op te heffen zijn niet op twee handen te tellen.
Welk een malheur, wat een treurnis.

Van een nieuwe regering mogen we wel héél, héél erg veel verwachten. Dat is wel het minste……..

afb.: klassenkracht.nl