De Tweede Kamer heeft bij motie verzocht om afbouw van de regeling waarbij buitenlandse kenniswerkers de eerste jaren van hun verblijf in Nederland stevige fiscale voordelen genieten. Daar is van alles voor te zeggen.
Waarom zouden de regels die we onszelf opleggen, niet ook gelden voor niet-Nederlandse ingezetenen die hier hun kost en geluk komen verdienen? 

Ondernemingen kunnen de aantrekkelijkheid van hun bedrijf toch gemakkelijk zélf versterken? Biedt onderzoekers ‘van buiten’ een stevige verhuiskostenvergoeding en 7×24 hulp bij álle administratieve en inburgeringsrompslomp. Neem de  onderwijskosten op je van meekomende kinderen, en dan voor de volle 100%. Compenseer het gemis van het thuisland met aangename culturele en sportieve programma’s.

Nikste bevoordelende fiscale status, en geen scheve gezichten bij Nederlanders. Met minder oneerlijke concurrentie op de overspannen woningmarkt als bijvangst.
Bovendien kan de belastingopbrengst gebruikt worden voor andere doeleinden. 

Klinkt allemaal redelijk. En toch klopt het niet.

Internationals helpen het verdienvermogen van ons land op peil te houden. Zorgen voor verjonging van de bevolking en vormen een noodzakelijke aanvulling op het beschikbare intellectuele arbeidspotentieel. Zuinig op zijn.
Andere, ons omringende landen kapen de slimme luitjes met genoegen voor onze neus weg. Faciliteiten te over daar. Blijkbaar is er onvoldoende Europees belang om de handen ineen te slaan en gemeenschappelijke regelingen te treffen.

Intussen wordt de rechtvaardigheid van de maatregel beargumenteerd vanuit de noodzaak om de financiële lasten van studenten te verlichten. Ideëel doel. En vooral doen.
Jongelui met een giga schuldenlast opzadelen is buitengewoon onverstandig en onrechtvaardig. We hebben hen hárd nodig in dit snel vergrijzende land. Studeren onaantrekkelijk maken is vernietiging van potentieel kapitaal. Vertrekken naar het buitenland kan zomaar een serieus alternatief worden voor jong, aanstormend talent.

Oftewel: internationals en studenten van ‘eigen kweek’, we hebben ze allebei nodig. Financiële ondersteuning en de verleiding om hier te komen én te blijven, helpt ons open land om welvarend de komende decennia tegemoet te zien.

En wie dienen dat te betalen? De oudere, welgestelde generaties. Zij genieten van de financiële welstand die de afgelopen halve eeuw de meesten van hen overkwam. Vaak vermogend en met een meer dan modale pensioenvoorziening. Zij hebben de plicht fiscaal steviger bij te dragen aan jonge, vitale generaties: studenten én internationals.

Aan een dergelijk plan waagden de stoere parlementaire volksvertegenwoordigers zich niet op hun laatste werkdag vòòr het verkiezingsreces. Bevreesd voor stemmenverlies onder de immense aantallen ‘50+’ kiesgerechtigden ? Politiek, pppffff……