Vorige maand deactiveerde ik mijn twitteraccount. Dat ging trouwens niet vanzelf. Een digitale ontmoedigingsadministratie dwingt je om vol te houden. Tot het bittere eind. En dan nog krijg je veertien dagen bedenktijd. Spijtoptanten: ruim baan. Weg mijn tjilpende vogeltje, bron van veel vermaak en sociaal georiënteerde communicatie. 

Járenlang een prettig en snel informatiekanaal. Een mogelijkheid om ondanks sterke individualisering de noodzakelijke verscheidenheid aan intermenselijke relaties op peil te houden. Met een druk op de knop, en hupsakee, alweer eentje er bij. Sommigen maakten daarvan zelfs een sport en ontleenden daaraan status. Zo ontaard ben ik nou ook weer niet geraakt in mijn twittertijd. Aangename, interessante en verdiepende digitale vriendschappen ontstonden er wel degelijk. In één klap dat alles overboord gegooid. Weloverwogen.

Spijt van? Hó maar. Integendeel. Geen last meer van vileine, achterbakse en onheuse bejegeningen. Die namen in de loop der jaren toe. Alsof de twitterbaas er op toezag dat trollen, misbruikers, infantiele geesten en populistische raddraaiers bij voorrang normale tweeps het leven zuur mochten maken.

De druppel voor mijn afhaak vormde het businessmodel van machtsmisbruiker Elon Musk. Onder het mom van veelgeprezen vrijheid van meningsuiting stiekem en met opzet wanorde creëren in de wereld van de kwetsbare democratie. Suggereren dat redelijkheid, begrip en tweespraak achterhaalde mores kennen in een samenleving waar de grootste bek zijn of haar zogenaamde gelijk mag halen.

Social media kunnen niet floreren in modellen waarbij financieel gewin centraal staat. 

Een goed lopend café bestaat bij de gratie van de gezelligheid, vriendschap, wederzijds respect en de wens van velen om aan de stamtafel gezien te mogen worden. Een zoete bron voor democratie. Bij de start was Twitter een dergelijk digitaal café. Het is verworden tot een commercieel én ideologisch gedreven wanprodukt. Mensen worden er tegen elkaar opgezet en uitgespeeld.

Regelgeving is nodig om de kracht van social media te beschermen. De focus ligt nu vooral op de bescherming van privacy, en dat is vanzelfsprekend en meer dan terecht. Met formeel gezag kunnen modereren opdat ‘social’ ook werkelijk als predicaat verbonden mag blijven aan de deze media is evenwel óók heel hard nodig.

Gemeenschapszin is van alle tijden. Individualisering is een goed. Egoïsten zoals Elon Musk die noch het een noch het ander dienen, behoren geen plek te hebben in de wereld van de social media. Zij gaan hun geld maar fijn elders verdienen. Op plekken waar ze minder maatschappelijke schade veroorzaken.

Afb.: Emerce.nl