Je zult al sinds jaar en dag in Nederland wonen en werken en willen naturaliseren. Je voldoet aan de criteria en wilt de stap zetten: Nederlander worden. De drempel blijft. 

De deur wijd openzetten voor álle liefhebbers die Nederlander willen worden is teveel van het goede. Dat trekken we niet. Dat snapt iedereen. Álle medelanders onze nationaliteit geven is ook nog wel een ingewikkeld thema, alhoewel je mag verwachten dat die al op meer gastvrijheid kunnen rekenen.

Inwoners van ons land die hier ook werkzaam zijn én afkomstig uit een land binnen Europa, mogen rekenen op een warmer onthaal. Althans, dat lijkt me logisch. Ze betalen immers in ons land belasting en zijn veelal afkomstig uit een Schengenland. In dat laatste geval zijn het wel zo’n beetje de meest volledige Europeanen die je je kunt voorstellen. Ze reizen frank en vrij over bijna het ganse continent. Mochten ze dan óók nog uit België of Luxemburg zijn overgewaaid, dan is er feitelijk al helemaal geen échte begrenzing meer. De Benelux is by far het oudste contract tussen Europese natiestaten waarbij landsgrenzen min of meer werden geslecht.

En dan toch een financiële dam opwerpen tegen naturalisatiewensen van deze ‘Nederlanders’?

Het is vanzelfsprekend dat deze ingezetenen hun stem óók bij landelijke verkiezingen willen uitbrengen. Zij leveren in financieel-economisch opzicht een meer dan substantiële bijdrage. Belastingen betalen betekent toch ook stemrecht verkrijgen? Aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer mag niet worden deelgenomen door niet-Nederlanders. Naturalisatie is noodzakelijk om een stem te kunnen uitbrengen. 

Die éne pennenstreek om het Nederlanderschap te kunnen verwerven kost bijna 1000 euro!  Saillant detail: in de laatste twintig jaar is het ‘ Nederlander worden’ ook nog eens drie keer zo duur geworden. Hoezo?

De Nederlandse Dienst voor Immigratie en Naturalisatie (IND) heeft het niet gemakkelijk, ligt voortdurend onder vuur en kan de veelomvattende klussen nauwelijks aan. Aan populariteit zal deze dienst niet ten onder gaan.Ongetwijfeld wordt er keurig uitgevoerd wat de Minister verordonneert. Het zou de bewindspersoon sieren indien meer verscheidenheid aangebracht wordt in de typen migranten. 

De Europeaan in hart en nieren, voor wie landsgrenzen binnen Europa niet echt bestaan en die zich écht thuis voelt in de Lage  Landen, mag stemrecht niet ontzegd worden. Anno 2023 een financiële drempel opwerpen om in je ‘eigen’ land deel te mogen nemen aan verkiezingen voor het nationale parlement is niet van deze tijd.